«Τη Δευτέρα, 3 Δεκεμβρίου 2018, επισκεφτήκαμε με το ΣΔΕ τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Χανίων. Ήταν ένα από τα ομορφότερα συναισθήματα που έχω νιώσει! Ντρέπομαι που το ομολογώ αλλά δεν είχα ξαναπάει! Πάντα πίστευα ότι για να γευτείς ένα βιβλίο εξ ολοκλήρου πρέπει να είναι δικό σου. Λάθος διότι είναι οι γνώσεις που αποκομίζεις από αυτό δικές σου και που μένουν χαραγμένες για πάντα μέσα σου.
Η Δημοτική Βιβλιοθήκη είναι 800τ.μ. και αποτελείται από αρκετά μέρη που μπορεί στα αυτιά μας να ακούγεται ένας τεράστιος χώρος αλλά στην πραγματικότητα είναι πολύ μικρός για τον όγκο των βιβλίων, εγγράφων, κλπ που φιλοξενεί.
Μαζί με την υπεύθυνη υπάλληλο, τη βιβλιοθηκονόμο κ. Αρετή Καρβέλη, γνωρίσαμε πρώτα τον χώρο του αείμνηστου Ελευθέριου Βενιζέλου, ένα χώρο ιστορικό αληθινό κόσμημα για τον νομό Χανίων. Μάθαμε πώς διασώθηκαν μερικά από τα χιλιάδες βιβλία του όπως επίσης ότι τα πιο παλιά χρονολογούνται γύρω στο 1500.
Έπειτα επισκεφτήκαμε τον κυρίως χώρο με τα χιλιάδες βιβλία και τα εκατοντάδες θέματα που σίγουρα ένας άνθρωπος χρειάζεται τουλάχιστον ένα μήνα για να διαβάσει μόνο τους τίτλους. Ένας χώρος που δίνει στον αναγνώστη την πολυτέλεια να χαλαρώσει και να διαβάσει, αν θέλει, ακόμη και εκεί το βιβλίο του. Ένας χώρος που με μάγεψε τόσο η εικόνα του όσο και η μυρωδιά του, η μυρωδιά του χαρτιού τόσο οικεία για μένα, τόσο γνώριμη, τόσο μαγική!
Τα συναισθήματά μου για αυτήν την πρωτόγνωρη εμπειρία είναι μαγικά. Μόνο με αυτή τη λέξη θα μπορούσα να τα περιγράψω, όση κούραση κι αν ένιωθα εκείνη την ώρα ως δια μαγείας εξαφανίστηκε και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ΄΄Αφήστε με εδώ μέσα για μια βδομάδα για να ξεκουραστώ’’. Όταν μου ζητήθηκε να περιγράψω τι είδα, τι ένιωσα, απάντησα: σαν ένα πεντάχρονο παιδάκι που πάει βόλτα σε παιδότοπο!
Η Δημοτική Βιβλιοθήκη Χανίων, η τόσο γνώριμη για πολλούς και τόσο άγνωστη για άλλους, θα έπρεπε να στεγάζεται σε ένα χώρο άξιο της ακτινοβολίας της και να έχει συντηρητές βιβλίων ώστε να μη ‘’χάνεται’’ με την πάροδο του χρόνου η πολιτισμική μας κληρονομιά. Πρόκειται για έναν ιστορικό χώρο που θα έπρεπε να επισκεφτεί όλος ο χανιώτικος λαός και όχι μόνο. Το σίγουρο είναι ότι εγώ θα ξαναπάω!»
Σπετσιωτάκη Έλενα Α3
«Η πρώτη φορά που έμαθα για τη Βιβλιοθήκη Χανίων ήταν όταν ο αδερφός μου πήγαινε εκεί για να διαβάσει ήσυχα, όταν έδινε Πανελλήνιες πριν από αρκετά χρόνια. Όταν με το ΣΔΕ μπήκα στο χώρο που ήταν η βιβλιοθήκη του εθνάρχη Βενιζέλου είδα ότι υπάρχει ένας θησαυρός στην πόλη μας! Δυστυχώς δεν το ήξερα αυτό! Ο χώρος είναι πολύ όμορφος και ζεστός και μπορεί να φιλοξενήσει πολύ κόσμο γιατί -εκτός από βιβλία- έχει ενδιαφέροντα πράγματα, όπως υπολογιστές για να κάνει κάποιος την εργασία του ή στούντιο για να ηχογραφήσει το δικό του CD. Μου άρεσε επίσης ένα πιάνο που στόλιζε την είσοδο του κτηρίου, είχε κι αυτό τη δική του ιστορία!»
Nαξάκης Πέτρος Α2
«Βιβλιοθήκη Χανίων! Ένας χώρος που… μυρίζει βιβλίο, πολύ βιβλίο. Πριν λίγες μέρες μου δόθηκε η ευκαιρία να την επισκεφτώ με το σχολείο, αν και κάθε μέρα περνούσα από έξω χωρίς να έχω μπει ποτέ μέσα.
Η πρώτη μου εντύπωση και απορία μου: πώς μπορώ μέσα από τόσα βιβλία –πάνω σε ράφια που έφταναν μέχρι το ταβάνι του όχι και κοντού ιστορικού κτηρίου του Δημαρχείου Χανίων- να βρω το βιβλίο που θα ήθελα. Με την αναλυτική παρουσίαση της κυρίας που είχε αναλάβει να μας ξεναγήσει στους χώρους που δεν ήταν και λίγοι, κατάλαβα ότι όλα είναι εύκολα αρκεί να ξέρεις τι βιβλίο σε ενδιαφέρει. Εντύπωση μου έκαναν τα πολύ παλιά βιβλία του Ελευθέριου Βενιζέλου, ορισμένα μάλιστα με εξώφυλλο από φύλλο χρυσού.
Εκεί που ξαναξαφνιάστηκα ήταν όταν είδα τον κυρίως χώρο όπου κάθονταν άνθρωποι κάθε ηλικίας και διάβαζαν τα βιβλία που είχαν διαλέξει, τον χώρο που επίσης διέθετε υπολογιστές για όσους ήθελαν να βρουν κάτι από το διαδίκτυο. Είχε ακόμη και στούντιο για εγγραφές ομιλιών ή τραγουδιών.
Με την πρώτη ευκαιρία θα ξαναπάω με τα παιδιά μου για να ζήσουν και αυτά την τόσο ωραία εμπειρία και –γιατί όχι- για να γραφτούμε όλοι μαζί κι εμείς μέλη αυτής της τόσο ξεχωριστής Βιβλιοθήκης.»
Ροδαράκης Μανώλης Α2
