Στις 16/12/2018 και ώρα 21.15 στα βρεγμένα στενά της Παλιάς Πόλης έπεσε αυλαία για φέτος για το Θέατρο Δρόμου από την ομάδα The Dream. Ξεκίνησε από την οδό Αγγέλου και με πολλές περιπλανήσεις σε στενά και εσωτερικά σπιτιών, δρόμους και παγκάκια τερμάτισε στη Θεοτοκοπούλου. Τέλειες ερμηνείες, καταπληκτικό σενάριο, απίθανη παραγωγή. Θέματα ζωντανά, αληθινά, σημερινά.
Ξύπνησαν τα πνεύματα και βγήκαν στις πολεμίστρες να δουν και να ακούσουν.
Θέλω να είμαι ευτυχισμένη, δεν είμαι όμως. Φοβάμαι. Τι θα πει ο κόσμος. .. Ευτυχισμένη και φοβάμαι… Θα το βρω, το ΄χω… Είμαι καλά… Θα το βρω…(Μονόλογος)
Ένα τραπέζι, τέσσερα κεριά, ένα πιάτο με φρούτα στην άκρη. Ένα κορίτσι κάθεται, κρατάει στα χέρια του ένα τετράδιο. Μιλάει η ψυχή του. Αγάπη, αγάπη μεγάλη σαν τη θάλασσα. Ένα αγόρι κατεβαίνει τα σκαλιά. Κάθεται αντίκρυ. Όταν τα μάτια μου συνάντησαν τα δικά σου γίναμε ένα. Αγάπη…
Τι κάνεις ; Καλά! Ένα κορίτσι τραγουδάει, δεν το ακούει κανείς. Τι κάνεις; Καλά! Υποτάσσεται. Σε λίγο όμως σπάει τα δεσμά της ψυχής της, βγαίνει έξω, τρέχει στα σκαλιά του δρόμου. Κάθεται χάμω, τραγουδά. Άγγελοι βγαίνουν από την ψυχή της. Ναι, έχει φωνή! Ναι, έχει ψυχή! Ναι, όλοι μπορούμε… Κι αυτοί που δεν ήθελαν να ακούν άκουσαν. Μια σπίθα ξύπνησε μέσα τους και τραγουδούν μαζί της…
Δεκατρείς ηθοποιοί και χορευτές περιπλανιούνται στα στενά της πόλης. Ξυπνάνε τις ψυχές μας, ξυπνάνε τα πνεύματα που κρυφοκοιτάνε από τις γωνίες. Νιώθουν τον πόνο, τη θλίψη, την καταπίεση της ανθρώπινης ψυχής στη σημερινή κοινωνία, το ψέμα που τραυματίζει και ματώνει τις ψυχές, το μίσος, την ανασφάλεια μα πάνω από όλα τον φόβο.
Ξαφνικά μουσική, χαρά, τραγούδι. Ο ένας τραβάει τον άλλο. Κι εσύ κι εσύ κι εσύ! Παράθυρο στο φως. Ναι, μπορούμε! Όταν θέλουμε, ναι, μπορούμε να βάλουμε φωτιά στα όνειρά μας, μπορούμε να ζήσουμε.
Στο δρόμο λοιπόν! Με λίγους θεατές, πολλά πνεύματα μα πάνω από όλα με κατάθεση ψυχής. Προσπαθούμε να καταλαγιάσουμε τους χτύπους της καρδιάς μας. Θέατρο δρόμου. Μια θεατρική παράσταση πολύ παραπάνω από θέατρο.
Αρχοντική Καλογριδάκη, εκπαιδευόμενη Α’ Κύκλου
